Piękno zielonogórskich kamienic często jest ukryte w ich wnętrzach. Przykładem takiego ukrytego artyzmu jest kamienica przy dzisiejszej ul. Kupieckiej 3 (dawniej Niederstrasse 2).
W miejscu aktualnej kamienicy wcześniej była niska zabudowa. Działka należała do grünberskiego dekarza Peikerta, który postanowił na miejscu zburzonego budynku wybudować nowy, znacznie większy.
Budynek został zaprojektowany w Magdeburgu, a plan budowlany został zatwierdzony 6 sierpnia 1885 r. Łączył on ze sobą w swobodny sposób różne style architektoniczne, a na wysokości drugiego piętra pomiędzy środkowymi oknami zaprojektowano dekoracyjne wiązki winogronowe tzw. festony.
Wewnątrz kamienicy znalazła się mozaika podłogowa oraz zdobione, metalowe balustrady, a także przepiękne koronkowe schody.
Na licowanej fasadzie znalazło się wiele detali architektonicznych, które nie znalazły się na projekcie. Do pierwotnego dekoracyjnego motywu winnego dodano głowę lwa oraz osłony parapetów z winogronami.
Poniżej znalazły się dwie maski w formie męskich twarzy, które do dziś praktycznie nie przetrwały, a świadczy o nich jedynie ich zarys. Zresztą sama fasada także nieznacznie różniła się od tej zaprojektowanej na planie budowlanym.
Od 1999 roku budynek jest zabytkiem architektonicznym wpisanym do rejestru zabytków. Szkoda tylko, że nie nastąpiło to wcześniej, bo być może udałoby uratować się przedwojenne (zapewne także zdobione) okiennice, które zostały zastąpione plastikowymi oknami.
Tekst i materiał ikonograficzny:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry.
