Zielona Góra przepełniona jest mnóstwem ciekawych kamienic i domów. Większość z nich spełnia swoje pierwotne założenia mieszkalne. Jednak w wielu kamienicach znajdowały się miejsca, które – wydawałoby się – w ogóle nie miały racji bytu lub są niewyobrażalne. Do takich kamienic należy zaliczyć tę przy ul. Jaskółczej 6 (kiedyś An der Lattwiese 11d), gdzie niegdyś znajdował się… Dom Modlitwy Zboru Baptystów Kościoła Chrześcijańskiego.
Prawidłowa nazwa ww. zboru w Niemczech brzmiała Zbór Świadomie Chrzczonych Chrześcijan. Na początku XX w. w mieście zawiązała się filia zboru macierzystego mającego swoją siedzibę w Legnicy (Liegnitz), który wchodził w skład Zjednoczenia Śląskiego (Schlesische Vereinigung) z siedzibą we Wrocławiu (Breslau).
Pomimo moich usilnych starań odnoszących się do ustalenia okoliczności założenia zielonogórskiego zboru jak i ilości założycieli nie udało mi się tego ustalić. Nawet źródła kościelne nie pozwoliły na ustalenia takich informacji. Materiały kościelne takie jak sprawozdania misjonarskie opracowane przez Bernarda Koniecznego i pastora Zboru Marcina Sochę sugerują tylko, że na terenie Dolnego Śląska założyciele mogli trafić do naszego miasta z trzech miejscowości Wrocławia, Legnicy i… Frankfurtu nad Odrą, gdyż to właśnie w tych miastach baptyści zorganizowali swoje zbory najwcześniej.
Na przełomie XIX i XX w. grunberscy wierni kościoła ze względu na brak własnej świątyni gromadzili się na nabożeństwach organizowanych w mieszkaniu prywatnym tworząc Dom Modlitwy. Znajdował się on w niepozornie wyglądającej dwukondygnacyjnej kamienicy przy dzisiejszej ul. Jaskółczej 6. Dom Modlitwy zlokalizowany był w dwupokojowym mieszkaniu na parterze, do którego wchodziło się bezpośrednio z dworu. W jednym z pomieszczeń na ścianie był wymalowany krzyż… Z rozmów, które przeprowadziłem z mieszkańcami wynika, że krzyż był namalowany tak trwałymi i mocnymi farbami, że po dziś dzień przebija pomimo zamalowania go kilkoma warstwami nowych kolorów. W związku z tym w trakcie jednego z remontów został on zakryty płytą gipsowo-kartonową na stelażu.
Informacje o lokalizacji miejsca nabożeństw potwierdzają nielicznie zachowane zdjęcia oraz dane statystyczne Unii Baptystów za 1927 r., które dodatkowo przekazują informacje, że wiernych w mieście jak i całym powiecie było sporo, a pomieszczenie przy ul. Jaskółczej stawało się niewystarczalne do celebrowania Wieczerzy Pańskiej. Trzeba jednak pamiętać, że grünberscy wierni nie posiadali w dalszym ciągu własnego Zboru, a byli tylko filią Zboru w Legnicy „… w Zielonej Górze i w okolicy mieszkało ponad 100 wiernych. Zielona Góra położona była na północy okręgu administracyjnego Legnica i trudna do osiągnięcia ze Zboru macierzystego. Z tego względu już przed I wojną światową znajdował się tam misjonarz (Missionsarbeiter): Br. Walzel. Finansowo Zbór Zielonogórski utrzymywał się z własnych składek i ofiar; dlatego też traktowano filię jako samodzielny Zbór.”
Zgodnie z tą informacją stworzenie samodzielnego Zboru w mieście było tylko formalnością. Kiedy Zbór się usamodzielnił, potrzebował nowego Domu Modlitwy. Dopiero w latach 30. XX w. Zbór przeniósł się do innego budynku zlokalizowanego w zupełnie innym rejonie miasta… ale o tym w innym odcinku.
Tekst:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry
