Nasze miasto nie jest znane tylko z Winobrania. W Zielonej Górze urodziło się mnóstwo znakomitych osób – naukowców, ludzi kultury i sztuki, którzy choć skromni, swoją działalnością kojarzeni są z miastem. To właśnie w naszym mieście urodziła się m.in. Rosa Kühn – europejskiej sławy malarka.
Rosa przyszła na świat 28 maja 1928 roku jako córka Ambrosiusa Kühna, mistrza rzeźnickiego i właściciela małej fabryki konserw mięsnych przy dzisiejszej ul. Grottgera. Jej matka była córką mistrza piekarskiego. Rosa miała dwie siostry, ale jako jedyna od najmłodszych lat przejawiała talent artystyczny. Dlatego też rodzice na siódme urodziny podarowali jej sztalugi. Rosa ukończyła wszystkie etapy nauczania w Grünbergu. Mieszkała w mieście aż do 1945 roku, kiedy to cała rodzina po wojnie została wypędzona z miasta. Wraz z rodziną wyjechali do Berlina, gdzie Rosa w dalszym ciągu kontynuowała naukę połączoną z pasją do malarstwa. Rozpoczęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Tam poznała Otto Niemeyera-Holsteina, który już miał ugruntowaną karierę malarska i był rozpoznawany na świecie. Zafascynowana jego malarstwem została jego uczennicą. W 1949 roku przeniosła się na wyspę Uznam, aby kontynuować naukę jako jego studentka.
Nie były to jednak łatwe lata. Tuż po wojnie tereny te były dość zdegradowane. W skromnych warunkach i zaimprowizowanych okolicznościach poznała proste życie w latach. „Spała przy zagrodzie dla kóz, pasła owce, karmiła kury, doiła kozę i pomagała w żegludze na statu „Orion”, na którym odbywały się wycieczki gościnne.”
Będąc tam Rosa w rozwijała swoją druga pasję jaka była muzyka fortepianowa. Poznała Otto Magnika, z którym stworzyła zespół. Przez ponad 25 lat, w każdy piątek dawali koncert, gdzie grano „trzy utwory Bacha, Haendla i dawnych kompozytorów włoskich”. Prócz nich w zespole był także… Otto Niemeyer-Holstein.
W 1954 roku Rosa Kühn przeprowadziła się Zempin. Zamieszkała w domu, który został przerobiony z dawnej transformatorowni nadbrzeżnej artylerii przeciwlotniczej. W 1966 roku zaczęła malować ceramikę. Posiadała jednak mały piec, który pozwalał na wypalanie płytek o małych wymiarach. Spowodowało to konieczność dzielenia prac na małe płytki, które należało pojedynczo wypalać. Stała się w ten sposób jedną z pierwszych malarek malarstwa mozaikowego, które wielu się spodobało. Dlatego też otrzymywała zamówienia od różnych instytucji oraz urzędów. Do dziś w szkole Zempin można zobaczyć jej dzieło pt. „Cztery pory roku”. Od 1982 roku poświęciła się malarstwu akwarelowemu. Do dzisiaj mieszka i tworzy w Zempin zawsze mówiąc, że pochodzi z Zielonej Góry.
Źródła:
-opracowania własne;
-http://www.fohana.de
-https://www.lot-tissimo.com/
-http://www.zempin-usedom-heimat.de/
-https://www.kuenstlerbund-mv.org
-wikipedia.de
Tekst:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry
