Od kilku dni w Lubuskim Teatrze prowadzony jest projekt “Teatr, widzę, słyszę, rozumiem”. W ramach tych działań odbywają się takie działania jak czytania performatywne, spektakle z audiodeskrypcją z tłumaczem języka migowego.
Osoby niewidome i niedowidzące przed spektaklem mogą pojawić się na “Touch Tourach” Ten warsztat pozwala widzowi na zapoznanie się ze scenografią. Aktorzy zostali przeszkoleni z czytania audiodeskrypcji.
Jako aktorzy musieliśmy się skupić na zrozumieniu świata osób niewidomych. Wiele rzeczy, które wydają się błahe. Przykładem są gafy na dworcach kolejnowych gdzie są ścieżki dla osób niewidomych, ale już taka osoba nie jest w stanie odszyfrować rozkładu jazdy bo nie ma żadnego guzika żeby posłuchać o której jedzie pociąg. Na takie absurdy wskazywały nam osoby niewidome jakie były na szkoleniu. Także byli recenzentami naszych audiodeskrypcji.
Czy prace audiodeskryptora można porównać do czytania didaskaliów w dramatach romantycznych?
To jest blisko. Tylko w tym przypadku musi być bardziej zwięźle. Idealna audiodeskrypcja, to jest cały świat w trzech słowach. Cały czas musimy podejmować decyzje, co jest ważne ponieważ w spektaklu nie mamy dużo czasu gdzieś możemy wtrącić te parę zdań, ale musimy uważać aby nie nachodzić na kwestie aktorów. Największym wyzwaniem jest streszczenie, streszczanie jeszcze raz streszczanie.
Kolejny spektakl z audiodeskrypcją już w sobotę 18.11. o godzinie 16:00. Na ten dzień teatr przygotował “Dziewczynkę z zapałkami” na 45 minut przed wydarzeniem odbędzie się Touch Tour.