Zdjęcia: Jerzy Jackowski
Montaż: Krzysztof Jarosiński
Prezes Stowarzyszenia do Walki z Dziecięcą Prostytucją i Pornografią „PRO-ECPAT”, Honorowy Członek Niemieckiego Towarzystwa Wychowania Seksualnego. Członek Polskiego i Europejskiego Towarzystwa Seksuologicznego.
Zaliczany do międzynarodowych autorytetów w zakresie seksuologii społecznej. We wrześniu 2010 roku jako jedyny polski naukowiec został współpracownikiem Naukowego Instytutu ds. Badań nad Seksem, Płciowością i Prokreacją im. Kinsey’a na Uniwersytecie Indiana w USA.
Niezwykła rola seksualności w życiu człowieka jest widoczna w literaturze, kulturze, sztuce, religiach, życiu społecznym, a nawet politycznym. Widoczna jest w sferze intymnej człowieka, ale także w nośnikach kultury masowej, jakimi są media i internet, bo seksualność modyfikuje się wraz ze zmieniającą się cywilizacją i jej wytworami. Istotne elementy rozwoju cywilizacyjnego, którymi są: poszerzająca się sfera ludzkiej autonomii i wolności, rosnące zainteresowanie ludzką cielesnością, a także przesunięcie zainteresowań aksjologicznych ze sfery eschatologicznej na hedoniczną, znalazły swoje odzwierciedlenie w zmianach obyczajowych oraz zmianach ewolucyjnych seksualności.
Na skutek tych przemian seks „upublicznił się”, wyszedł ze sfery prywatnej człowieka i stał się przedmiotem mody, a nawet kultu. Seksem „żywią się” nie tylko kultura masowa i wizualna (na przykład fi lmy czy reklama), ale również nauka. Psychologia, socjologia, filozofia, socjotechnika są coraz bardziej zainteresowane seksualnością jako ważnym komponentem ludzkiej kondycji.
Stosunek do problemów moralnych związanych z przeżywaniem i manifestowaniem potrzeb seksualnych (jak choćby stosunek do pornografii czy do praw osób o orientacji homoseksualnej) jest dziś wskaźnikiem liberalizmu bądź konserwatyzmu, angażuje autorytety społeczne, religijne i naukowe, jest przedmiotem debaty społecznej i kampanii politycznych.
Zjawisko ludzkiej seksualności to także ciekawy i antropologicznie istotny temat. Poznanie tego fenomenu może nas przybliżyć do poznania jeśli nie istoty człowieczeństwa, to na pewno jego ważnych uwarunkowań. Poznanie form seksualności, jej przejawów oraz potrzeb seksualnych współczesnego człowieka może wiele powiedzieć o jego dzisiejszej kondycji fizycznej, psychicznej, moralnej.
Badanie seksualności nie jest jednak zadaniem łatwym. Ani na świecie, ani – tym bardziej – w Polsce. Stąpa się tu po niepewnym gruncie, nie ma twardych danych, w pełni zobiektywizowanych metod badawczych czy dających się ostatecznie weryfikować wyników. Nie dość bowiem, że seksualność jest uwikłana w ludzką psychikę, w zmienne relacje społeczne, kulturowe standardy wstydliwości czy trudny język wyrazu (niełatwo mówić o seksualności, zwłaszcza własnej), to dodatkowo trudno się przebić przez stereotypy, fobie, kompleksy, a nawet agresję badanych. Badacz narusza wiele tabu. Aby uczynić seks przedmiotem badań, a zwłaszcza by odtworzyć jego prawdziwy obraz, trzeba naruszyć też wiele granic: intymności, nieporadności, wstydliwości. Ważnym przesłaniem w realizacji moich projektów badawczych jest zdanie wypowiedziane niegdyś przez prof. Mikołaja Kozakiewicza w naszej rozmowie: „warto badać rzeczywistość i nie wdawać się w spory światopoglądowe, bo to są dwie różne sprawy”.
(Fragment Wstępu)
Autor: kr