Do dzisiaj często mówi się “Jak z Mrożka” – gdy przytrafia nam się coś bez sensu, coś absurdalnego. To zasługa cynicznych dramatów pisarza, które w dowcipny, zdystansowany sposób opisywały polską rzeczywistość.
Dramaty te porównywano do twórczości Eugene’a Ionesco, Samuela Becketta, Witkacego, Witolda Gombrowicza. Mrożek jednak zastrzegał, że woli, by jego twórczości nie analizowano w kontekście jego biografii, ale wydarzeń społeczno-politycznych.
Akcja “Tanga” rozgrywa się w mieszkaniu Stomila i Eleonory – miejscu, w którym panuje anarchia, zatem i wolność straciła już swoją wartość. Są tutaj przedziwne sentymenty (na przykład Stomil trzyma wózek dziecięcy syna, a Eleonora swoją suknię ślubną), śmierć, taniec jako aluzja do “Wesela”.
Artur to typ buntownika, student trzech fakultetów (m.in. medycyny i filozofii), kuzyn i narzeczony Ali, której nie kocha, lecz planuje ją poślubić w imię zasad i przejąć władzę. Sytuacja ta jest wyrazem walki o przywrócenie konwencji w świecie pozbawionym pryncypiów.
Ala zdaje sobie sprawę z tego, że Artur nie ożeni się z nią z miłości, kokietuje więc i uwodzi Edka, by wzbudzić w narzeczonym zazdrość. Ściąga tym na niego zgubę, ponieważ słaby psychicznie Artur nie może znieść istnienia rywala i postanawia go zabić. W efekcie sam ginie.
“Tango” jest parodią dramatu rodzinnego, w ironiczny sposób pokazuje świat, który jest już nie do uratowania.
Cytaty z “Tango”:
Bunt to postęp w fazie potencjalnej.
Jestem człowiekiem myślącym głębiej. Człowiek nie może żyć bezmyślnie, na zasadzie mechanicznych odruchów.
Nam już nie formy trzeba, ale żywej idei.
Przeczytaj “Tango” Sławomira Mrożka.
Autor: KR