Erika Stürmer–Alex, oprócz stosowania tradycyjnych technik artystycznych, w ciągu 50-letniej drogi artystycznej tworzy obiekty i instalacje, zajmuje się sztuką w architekturze i przestrzeni publicznej tworząc artystyczne akcenty w monotonii nowych osiedli, bierze udział w działalności grup artystycznych, próbujących zmienić obraz miejskich peryferii, obrazując socjalne i osobiste losy ich mieszkańców, prowadzi także koła plastyczne i warsztaty. Wymieniając tylko to co najważniejsze, a to tylko niektóre z jej działań. Zależnie od koncepcji twórczej, wykorzystuje estetyczne strategie funkcjonowania mediów, nigdy nie dając się sprowadzić do jednego mianownika. W grupowych działaniach, wspólnie z innymi artystami zawsze interesowało ją, by przelotny moment, gdzie sztuka splata się z życiem, nie popadł w zapomnienie.
Erika Stürmer–Alex (ur. 1938 we Wriezen, Niemcy) należy do najistotniejszych i najbardziej wszechstronnych artystek wschodnioniemieckich, zaskakując ciągle nowymi punktami widzenia na to czym jest i czym może być sztuka. Ukończyła studia w Wyższej Szkole Sztuki w Berlin Weißensee i rozpoczęła drogę artystyczną w duchu wywodzącym się z klasycznego i powojennego modernizmu, który intuicyjnie odwołuje się do tendencji postmodernistycznej. Krąg podobnie myślących studentów, wśród których byli m.in. Robert Rehfeldt (1931 -1993) i Dieter Tucholke (1934 – 1986), który utwierdził ją artystycznie na tej drodze. Najważniejszy jednak wpływ wywarł, niestety ciągle zbyt mało znany malarz, Herbert Behrens-Hangeler (1898 – 1981), który wraz z Kurtem Robbel (1909 – 1986) był jej profesorem w Wyższej Szkole Sztuki w Berlin Weißensee. Tam tez zetknęła się z tradycja niemieckiego ekspresjonizmu, powojennej abstrakcji i Pop Artu. Brała udział w wielu sympozjach, plenerach artystycznych oraz pobytach studyjnych, m.in. w Londynie, Rzymie oraz Brazylii. Jej prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w Museum Junge Kunst we Frankfurcie nad Odrą oraz w przestrzeni publicznej.
Kuratorem wystawy jest Armin Hauer, wicedyrektor Museum Junge Kunst we Frankfurcie nad Odrą.
Autor: Damian Łobacz