Józef Wierzbicki ( ur. 28 kwietnia 1948 r.) jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uzyskał Dyplom z malarstwa w Pracowni prof. Stanisława Borysowskiego. Uprawia malarstwo sztalugowe, rysunek, fotografię reportażową i kreacyjną, grafikę wydawniczą i użytkową, architekturę wnętrz. Uczestniczy w wystawach, warsztatach, plenerach w Polsce i za granicą. Prace autora znajdują się w polskich i zagranicznych zbiorach prywatnych i państwowych. Prowadzi Galerię Twórczości Plastycznej Dziecka przy Gimnazjum nr 2 w Żarach. Jest inicjatorem i organizatorem I Ogólnopolskiego Konkursu Graficznego na Exlibris Dzieci i Młodzieży. Razem z córkami Arletą i Kornelią prezentuje „Sztukę Rodzinną”.
Twórzczość artysty charakteryzuje się światłem oraz abstrakcyjną strukturą. Rzeczywista architektura zamieniona w fantazyjną architekturę obrazu pozwala na różnorodne skojarzenia. Najczęściej inspiracją jest natura i muzyka. Artysta stworzył własny świat, w którym poprzez skojarzenia tworzy swoiste kolaże, plastyczne interpretacje, indywidualne komentarze wewnętrznych przeżyć. Malarstwo artysty to rejestr wewnętrznych emocji i fascynacji. Powstaje syntetyczna natura, abstrakcyjny erotyzm, iluminacje muzyczne, które iskrzą kolorem i światłem – Grażyna Bar-Rozwadowska.
Wyjątkową grupę w twórczości artysty stanowią rysunki o tematyce muzycznej. Dużym natchnieniem do malowania jest muzyka, szczególnie poważna i klasyczna. Słuchając muzyki przelewa swoje wyobrażenia i skojarzenia na płótno. Jak ktoś słyszy, stara się te dźwięki wykorzystać. Szuka skojarzeń przy pomocy dźwięku. W plastyce szukam dźwięków kolorystycznych. To zagadnienie dotyczy percepcji obrazu. W plastyce dźwięk to kolor, rytm to znaki graficzne – mówi artysta.
Pod wpływem skojarzeń płynących z muzyki maluje abstrakcje dające wyraz usłyszanym dźwiękom. Powstają takie obrazy jak np.: Etiuda, Dźwięki, Muzykowanie, Taka Muzyka, Wibracje.
Wystawa będzie czynna do 24 listopada.
Autor: Damian Łobacz