Dla kandydatów przygotowano 40 miejsc na studiach stacjonarnych (dziennych) I stopnia. Studia trwają 3,5 roku i kończą się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera. Powołanie kierunku wychodzi naprzeciw zapotrzebowaniu rynku pracy, szczególnie teraz, po wstąpieniu Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej i równoległym wyniesieniu na orbitę pierwszych polskich satelitów. Szerzej o tym opowiedział prof. Janusz Gil, prorektor ds. nauki i współpracy z zagranicą:
Prof. Janusz Gil, prorektor ds. nauki i współpracy z zagranicą
Studia na inżynierii kosmicznej będą prowadzone przez Wydział Fizyki i Astronomii przy wsparciu Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska, Wydziału Mechanicznego oraz Instytutu Inżynierii Elektrycznej (Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji). Staże i praktyki będą się odbywały w polskich i zagranicznych jednostkach i przedsiębiorstwach, związanych z technikami satelitarnymi, co znacznie zwiększy mobilność studentów. Czego dokładnie będą uczyć się studenci na inżynierii kosmicznej? O tym prof. Piotr Lubiński z Wydziału Fizyki i Astronomii:
Prof. Piotr Lubiński z Wydziału Fizyki i Astronomii
Po zakończeniu studiów pierwszego stopnia absolwenci będą mogli kontynuować naukę na studiach magisterskich wielu kierunków technicznych oraz fizyce i astronomii. Wyróżniający się studenci będą mogli się ubiegać o granty Europejskiej Agencji Kosmicznej umożliwiające studia magisterskie w ramach programu Erasmus Mundus Master Course in Space Science and Technology.
Absolwenci kierunku inżynieria kosmiczna będą mogli znaleźć zatrudnienie w:
• przemyśle i instytucjach badawczo-rozwojowych lub naukowych związanych z technikami satelitarnymi i astronomicznymi obserwatoriami naziemnymi, a także w jednostkach zajmujących się fizyką eksperymentalną,
• przedsiębiorstwach i instytucjach wykorzystujących lub opracowujących nowe technologie lub nowe metody badań,
• wszelkich ośrodkach zajmujących się przetwarzaniem różnego rodzaju sygnałów na informacje i analizą tych informacji.
Autor: Paweł Hekman