Leon Kruczkowski przestał być patronem Lubuskiego Teatru. Decyzję tę podjął zarząd województwa. Nazwa instytucji będzie więc brzmiała „Lubuski Teatr w Zielonej Górze”. Dekomunizacja teatru zadowoliła osoby, dla których Kruczkowski był postacią kontrowersyjną – ze względu na działalność polityczną, m.in. przynależność do PZPR.
Autor dramatów „Niemcy”, „Pierwszy dzień wolności” czy powieści „Kordian i cham” patronował placówce od 1964 roku. Zdaniem jednego z poprzednich dyrektorów teatru (a obecnie dyrektora biblioteki Norwida) Andrzeja Bucka, rezygnacja z patronatu jest słuszna.
Dla mnie przesłanką słuszności tej decyzji nie jest proces dekomunizacji, tylko po prostu jest to pisarz martwy. A patron ma być, tak jak jest to w zwyczaju, inspiratorem twórczym tego, co dzieje się w teatrze. Kiedy byłem dyrektorem teatru, to nie ukrywam, że z premedytacją staraliśmy się – poza pismami oficjalnymi – tej nazwy nie używać. Ale nie wynikało to z przesłanek politycznych czy nie chęci. Po prostu ta postać w literaturze praktycznie nie istnieje.Andrzej Buck
Stali widzowie teatru zauważyli zapewne, że swoich patronów mają obie sceny – duża i kameralna. O upamiętnienie w ten sposób ludzi, którzy zasłużyli się dla lokalnej sceny zabiegał dyrektor Waldemar Matuszewski.
Stąd też na przykład duża scena została nazwana sceną Stanisława Cynarskiego. Przypomnijmy, że w tamtych latach – latach Okopińskiego, Zygalskiego – to był najistotniejszy aktor, mimo że nie posiadał wykształcenia aktorskiego. Scena kameralna z kolei nosiła imię Stanisława Hebanowskiego – kierownika literackiego za czasów najlepszej dyrekcji, czyli Marka Okopińskiego. Scena, w której teraz dyrektor ma gabinet (dawniej to była scena studyjna, lalkowa), miała imię Haliny Lubicz. Więc te wszystkie postaci pielęgnowano. Tak jak robimy to teraz w „Norwidzie”.Andrzej Buck
Całość rozmowy znajduje się poniżej.
Rozmowa na 96 FM – Andrzej Buck