Dzisiejsza al. Niepodległości (dawniej Grosse Bahnohofstrasse) była główną osią komunikacyjną miasta, a po zbudowania dworca stała się najpiękniejszą, willową i prestiżową aleją przy której budowali się najbardziej znamienici mieszkańcy Grünbergu. Mieszkały przy niej elity finansowe oraz urzędnicze miasta!
Przy dzisiejszym Lubuskim Teatrze znajduje się przykład pięknej kamienicy, która mimo swoich walorów architektonicznych nie była zbyt często ukazywana na dawnych pocztówkach. To budynek przy al. Niepodległości 7.
W 1889 roku właścicielem całej działki przy dawnej Grosse Bahnhofstrasse 3 (dziś al. Niepodległości 7) został Paul Peschel. Zlecił on Carlowi Mühle wykonanie projektu domu w stylu neorenesansowym, który został zatwierdzony przez policje budowlaną.
Pod budowę tego budynku zburzono całą istniejącą wówczas zabudowę, taką jak budynki gospodarcze, stary murowany dom mieszkalny. Budowa została zakończona w 1891 roku. W 1925 roku w sąsiedztwie tej kamienicy została wybudowana klinika dr. Brucksa, którą dobudowano w kształcie litery “L” i połączona z kamienicą przy Grosse Bahnhofstrasse 3. Najprawdopodobniej wtedy została dobudowana weranda z tarasem oraz ryzalit. Wówczas właścicielem obu kamienic był już dr Brucks.
Elewacje zostały ozdobione detalami architektonicznymi. Front posiada pozorny ryzalit oraz ściany boniowane, a poszczególne piętra są wydzielone profilowanymi gzymsami, które także znajdują się pod każdym oknem. Na samej górze domu widoczna jest prosta attyka z prawej strony zakończona pionowym elementem dekoracyjny w postaci smukłej ostro zakończonej wieżyczki. Wierzchołki i naroża szczytu kamienicy zdobione są naszczytnikami stylizowanymi w liście palmy.
Na parterze kamienicy widoczne są ozdobne klucze oraz stylizowane lwie głowy z otwartymi paszczami. Bardzo ciekawa jest także stolarka okienna, gdyż widać na nich sznycerski motyw lilii, guzów oraz motyw ornamentowy wzorowany na oszlifowanym kamieniu szlachetnym. Elewacja boczna widoczna od strony pustego placu przy al. Niepodległości posiada ryzalit, który zakończony został metalową balustradą. Podobna balustrada występuje przy werandzie, jednakże dodatkowo zdobiona jest w wazony.
Do końca II wojny światowej kamienica należała do dr. Brucka, a po wojnie zorganizowany w kamienicy był także szpital. Dziś budynek wpisany jest do rejestru obiektów zabytkowych, a obecnie znajduje się tutaj Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Tekst i materiał ikonograficzny:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry.
