W czasie upałów mieszkańcy Grünbergu mieli możliwość wykąpania się w wielu miejscach. W 1839 roku oddano w mieście do użytku basen przy dzisiejszej ul. Źródlanej (Gesundbrunnen).
Basen o szerokości 30 m i niecce 120 metrów zasilany był wodą ze strumienia Maugscht (dziś Gęśnik). Był on jednym z najnowocześniejszych i najpiękniejszych na Dolnym Śląsku.
Powstał z inicjatywy rektora szkoły fryderycjańskiej Adama Aumanna, który od wielu lat zabiegał o jego wybudowanie, gdyż uważał, że ruch to zdrowie i każdy powinien umieć pływać.
Na początku w basenie nie mogły kąpać się… kobiety! Zmieniło się to dopiero w 1877 roku, kiedy to wykąpała się w nim pierwsza panna. Od tamtej pory damy mogły się kąpać dwa razy w tygodniu. Niestety płci pięknej wyznaczano wczesne pory kąpieli, np. w 1889 roku była to godz. 5:00…
W 1881 roku wybudowano 12 kabin do przebierania oraz dom, w którym mieszkał gospodarz basenu. Powstała też przybasenowa restauracja.
Basen był cały czas unowocześniany. W 1929 roku ze względu na pojawiające się sinice zastosowano najnowocześniejsze filtry kokosowe oraz wybudowano natryski.
Na początku 1939 roku postanowiono wybudować skocznię. Projekt oraz wykonanie zlecono firmie Beuchelt & Co. (późniejszy ZASTAL). Skocznia posiadała dwie platformy. Pierwsza o wysokości 5 m, a druga mniejsza o wysokości 3 metrów. Po kilku miesiącach stalowa skocznia była oddana do użytku.
Basen bez uszczerbku przetrwał czasy II wojny światowej i był użytkowany także po niej.
W latach 60. XX wieku był często zamykany ze względów sanitarnych. Działał jeszcze w latach 70. XX wieku, ale był cały czas zasilany wodą z Gęśnika, a ta zupełnie nie spełniała warunków sanitarnych. Zdecydowano się na jego zamknięcie.
Nieużywany stał się dzikim śmietniskiem, aż wreszcie go zasypano. Dziś w jego miejscu znajduje się boisko sportowe “Orlik”.
Tekst i materiał ikonograficzny:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry.
