27 października oficjalnie rozpoczęło działalność stowarzyszenie „Nowa Białoruś”. Będzie integrować zielonogórzan, którzy mają swoje korzenie na Wschodzie, z Białorusinami, którzy osiedlili się w mieście. Założyciele organizacji spotkali się przy Palmiarni, by opowiedzieć o swojej inicjatywie.
W Zielonej Górze mieszkają osoby, których przodkowie pochodzą np. z Baranowicz, Głębokiego czy Pińska. – Te korzenie mocno w nas tkwią – przyznaje Stanisław Domasz-Domaszewicz, wiceprezes „Nowej Białorusi”.
Czujemy ogromny sentyment i potrzebę tego, żeby włożyć chociaż małą cegiełkę do tego, by Białoruś była faktycznie wolna. By mieszkańcy, a szczególnie młodzież tam mieszkająca, mogła tak samo swobodnie działać i się organizować, tak jak my się organizujemy.
Do stowarzyszenia mogą też należeć ci, którzy po prostu żywią sympatię do Białorusinów.
Zapraszamy wszystkich zielonogórzan, którzy mają białoruskie korzenie, mają pozytywne uczucia do Białorusinów. Na razie mamy
stronę na Facebooku. I jak tylko wirus się od nas odczepi, będziemy robić duże spotkanie. Na pewno ogłosimy to w mediach, żeby ludzie przyszli, poznali się, posłuchali piosenek. Dużo Białorusinów tu mieszka od dawnych czasów i nie znają się, nie wiedzą, skąd pochodzą. Może to nawet sąsiedzi, a jeszcze nie rozmawiali na ten temat.
Losy wielu Polaków, którzy mieszkali na terenie obecnej Białorusi, są powiązane z II wojną światową. Po 1945 r. opuszczali oni rodzinne strony, by zamieszkać w nowych granicach Polski.
Jestem Polką. Mój ojciec też był Polakiem, ale mieszkał na terenie dzisiejszej Białorusi, dokładnie w miejscowości Raków. Kilka lat temu byłam uczestniczką zjazdu rodzinnego, wycieczki na Białoruś. Zobaczyłam, gdzie ojciec mieszkał przed wojną i pierwszych latach wojennych. Po wojnie oczywiście cała rodzina miała wybór: albo powrócić na ziemie polskie, albo zostać na terenie Białorusi. Dziadek zdecydował, że cała rodzina wyjeżdża do Polski.
Stowarzyszenie „Nowa Białoruś” w Zielonej Górze będzie prowadzić działalność kulturalną i charytatywną.
