Każdy w Zielonej Górze zna tzw. szkołę „Na Górce” przy ul. Wrocławskiej, gdyż choć raz musiał koło niej przejść idąc na mecz żużlowy lub na cmentarz. Jest to jedna z najdalej wysuniętych szkół w mieście.
Początki placówki można doszukiwać się już w 1961 roku, kiedy to w Zielonej Górze otwarto Zasadniczą Szkołę na Pracujących. Jednak sama szkoła zaczęła działać w 1962 roku i mieściła się w dwóch budynkach: SP 7 oraz SP 10 i prawdę mówiąc spełniała tylko namiastkę prawdziwej szkoły. Dodatkowo będąc szkołą przyzakładową Lubuskiej Fabryki Zgrzeblarek „Falubaz” kolidowało to z faktem, że jeden z największych zakładów szkoli w kilku budynkach. W czasach PRL-u nie wypadało robić takich rzeczy. Ówczesny dyrektor Jerzy Dubowik postanowił ten stan zmienić i podjął starania o budowę nowego budynku, w którym można byłoby ulokować szkołę.
Idealnym miejscem na nową placówkę okazały się łąki oraz tereny dawnych winnic przy ul. Wrocławskiej 65a, które położone były niedaleko stadionu żużlowego. Klubu sportowego, który miał w nazwie zakład. W międzyczasie szkoła zmienia nazwę na Międzyzakładową Szkołę Zawodową dla Pracujących Przemysłu Metalowego w Zielonej Górze. Prace budowlane trwały i mury nowej szkoły pięły się w górę. Były środki, zapał oraz potrzeby, które należało szybko zrealizować.
Nowy budynek oddano do użytku w 1970 roku i już we wrześniu rozpoczęto w nim naukę. To była wówczas najlepiej wyposażona szkoła do kształcenia ogólnego oraz zawodowego. Jak się okazało była to zaplanowana inwestycja w przyszłość, bo absolwenci szkoły, w większości, nie zasilali załóg robotnicznych, ale kontynuowali naukę w szkołach wyższych. Wyniki szkoły były tak ogromne, że została ona odznaczona medalem „Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego” oraz medalem „Za rekrutatcję do Wojskowych Szkół Zawodowych”. Doszło nawet do sytuacji, że w 1987 roku w murach szkoły odbyło się spotkanie jubileuszowe, podczas którego spotkano się z dawnymi uczniami mającymi wyższe wykształcenie i tymi, którzy „pełnią odpowiedzialne funkcje społeczno-polityczne”.
Nie było to zwykłe spotkanie przy kawce i ciastku, bo wzięła w nim udział ówczesna „śmietanka” miejska łącznie z najwyższymi oficerami wojska, milicji, przedstawicieli Miejskiej Rady Narodowej oraz I sekretarz PZPR. Nie zabrakło także zasłużonych nauczycieli szkoły. Z tej okazji wydano okolicznościowy album ze zdjęciami ukazującymi wnętrza i osoby z Zespołu Szkół Zawodowych ZZPM im. M. Nowotki w Zielonej Górze „ZASTAL”, bo taką wtenczas nazwę nosiła szkoła. Wyobraźcie sobie pytanie kogoś „Gdzie chodzisz do szkoły?” – „Chodzę do ZSZ ZZPM ZASTAL” . Trudne, a że przy ul. Wrocławskiej działała jeszcze jedna szkoła zawodowa – włókiennicza „Polskiej Wełny”, do szkoły przylgnęła nieoficjalna nazwa „Na Górce”.
W 1991 roku w ramach reformy oświatowej szkoła przeszła pod Kuratorium Oświaty stając się Zespołem Szkół Zawodowych nr 1 w Zielonej Górze, będąc dalej jedną z najlepszych szkół w województwie. W 1995 roku placówka została przejęta przez Urząd Miejski w Zielonej Górze i rozpoczął się nowy okres w historii szkoły. Wybiegając naprzeciw oczekiwaniom młodzieży oraz rynku pracy stworzone zostało Liceum Techniczne, które posiadało profile ekonomiczno-administracyjny, usługowo-gospodarczy, mechaniczno-techniczny. W 1997 roku stworzono coś niespotykanego w województwie – uruchomiono Lubuską Szkołę Piłkarstwa Młodzieżowego, zaś później szkoła przemianowana została na Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. M. Kopernika w Zielonej Górze.
W tym miejscu historia szkoły splata się z moją, gdyż jestem szczęśliwym absolwentem Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. M. Kopernika w Zielonej Górze o profilu ekonomiczno-administracyjnym, ale to historia na zupełnie inny odcinek.
Źródła:
-archiwalne numery „Gazety Zielonogórskiej”, „Gazety Lubuskiej”;
-album wydany na 25-lat Zespołu Szkół Zawodowych ZZPM im. M. Nowotki w Zielonej Górze „ZASTAL”;
-wspomnienia dawnych nauczycieli;
-informacje zawarte na stronie internetowej szkoły.
Tekst:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry
