Najbardziej oryginalny zabytek Zielonej Góry [Nieznana Zielona Góra]

Przeszukując archiwalia dowiedzieć się możemy, że działka na której znajduje się obecnie willa przy ul. H. Sienkiewicza 11 (dawniej Grosse Bergstrasse 5) została zakupiona w II poł. XIX wieku. W książce adresowej z 1887 r. właścicielem domu i terenu był rentier Benno Korn. Z ewidencji policji budowlanej wynika, że w 1903 r. na działce wybudowano okazałą willę, której posiadaczem był Hermann Sucker, właściciel fabryki maszyn znajdującej się tuż obok willi.

Brak jakichkolwiek materiałów projektowych oraz dokumentacji policji budowlanej uniemożliwia ustalenie projektanta oraz wykonawcy tej willi, jednakże analizując przedwojenne widokówki oraz zdjęcia można ustalić wygląd oraz jej położenie. Budynek stał pośrodku okazałego ogrodu i parku ze ścieżkami z białego gresu, w którym znajdowały się skalniaki, świerki kanadyjskie, tulipanowiec amerykański oraz niskie tarasy roślinności schodzące w stronę obecnej ul. H. Sienkiewicza.

Pod kątem architektonicznym budynek był wyjątkowy ze względu na fakt, iż każda ze ścian posiadała własny zestaw motywów dekoracyjnych. W związku z tym willa była najbardziej oryginalną budowlą na terenie miasta. Jedyną wspólną formą dla wszystkich ścian była partia cokołowa, która została boniowana poziomo. Na południowej fasadzie znalazł się dwukondygnacyjny ryzalit poprzedzony tarasem z jednobiegowymi schodami i murowaną balustradą ze słupkami. Środkowa oś ryzalitu została podkreślona wysunięciem wieńczącym między kondygnacyjny pas ściany w dolnej części podparty kolumnami zwieńczonymi w drugiej kondygnacji ryzalitu architektonicznymi elementami dekoracyjnymi w postaci herm żeńskich.

Willa była pięknie i bogato wyposażonym domem. Na piętrze znajdowały się trzy pokoje i pomieszczenie w wieżyczce. W budynku była także wielka łazienka z wpuszczoną w posadzkę wanną, która wyglądała jak mały basen. Tam znajdowała się kolejna para herm żeńskich! Na parterze była wielka jadalnia oraz pokój letni z wyjściem na werandę i piękny ogród. Od dzisiejszej ul. H. Sienkiewicza znajdowały się natomiast trzy wielkie, osobne pokoje.

W 1914 r. właścicielką willi była Klara Sucker spadkobierczyni udziałów firmy Sucker & Co., która posiadała jeszcze kilka innych budynków w okolicy. W domu mieszkała aż do początku 1945 r.

Po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej willa spełniała funkcje szpitala wojskowego. Wówczas zostały zniszczone wnętrza “m.in. jedwabne pokrycia ścian, zdobiona stolarka drzwiowa, wyposażenie łazienek i toalet”. Zniknęły pozostawione przez rodzinę Sückera meble i nowoczesne centralne ogrzewanie.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego w 1945 r., w willa została przejęta przez Skarb Państwa. Zamieszkał w niej Roman Mazurkiewicz, który był kompozytorem Hymnu Ziemi Lubuskiej. Rodzina Mazurkiewiczów została zmuszona do opuszczenia domu 1956 r., a po ich wykwaterowaniu w willi ulokowano szkołę specjalną. Przeznaczenie budynku z biegiem lat się zmieniało – aktualnie znajduje się tam Regionalne Centrum Animacji Kultury. Willa obecnie jest w trakcie remontu pod bacznym okiem Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

W tekście wykorzystano zdjęcia z archiwum rodziny Mazurkiewiczów.

Tekst i materiał ikonograficzny:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, filokartysta, znawca dziejów Zielonej Góry