Humaniści mają na ten temat sporą wiedzę, ale nie zawsze ich komunikaty są wolne od pomyłek. Najczęstsze błędy w e-mailach do wykładowców oraz rady, jak ich unikać, przedstawiamy z pomocą prof. Anny Wojciechowskiej z Instytutu Filologii Polskiej.
Na ogół polonistom czy dziennikarzom nie zdarza się pisać niepoprawnie. Warto jednak pamiętać, że uchybienie to nie tylko brak kropki czy przecinka, ale też błędy stylistyczne. Prof. Anna Wojciechowska wymienia wśród nich m.in. zestawienie wyrazów potocznych z oficjalnymi.
Wiem, że występują dwie skrajne sytuacje: albo przesadna swoboda, albo przesadny formalizm. I jedna, i druga postać jest zła. Wydaje mi się, że częściej to jest nadmierna swoboda, potocyzacja, niezręczność polegająca na tym, że miesza się formy potoczne, poufałe, z oficjalnymi, urzędowymi. Takie zdania jak „przesyłam moje wypociny” albo „witam Panią Profesor”, a oprócz tego jest „liczę na pozytywne rozpatrzenie mojej prośby”, „stawię się”, „przybędę”. Zdarza się, choć muszę przyznać, że bardzo rzadko – brak podpisu. Zdarza się również, co jest ważnym elementem maila – brak tematu. Jest niezwykle ważne, by pisząc mail, nazwać temat, zasugerować w ten sposób cel wiadomości.prof. Anna Wojciechowska
Nie na miejscu są też emotikony – te zarezerwujmy dla kolegów i koleżanek z roku. Równie istotną rzeczą w mailach do prowadzących zajęcia jest konkretność wypowiedzi oraz używanie we właściwy sposób tytułów naukowych.
Jeżeli nie jesteśmy pewni, to najbezpieczniejszą, neutralną i zawsze dobrą formą jest „Szanowny Panie”, „Szanowna Pani”. Jeżeli piszemy do osoby posiadającej stopień naukowy doktora habilitowanego, to przyjmuje się, że zwracamy się do niego „Pani Profesor”, „Panie Profesorze”.prof. Anna Wojciechowska
W razie wątpliwości co do tytułu bądź stopnia naukowego wykładowcy, można też zajrzeć na stronę wydziału lub instytutu. Nie zaszkodzi też zapytać, np. jeśli wiemy, że w ostatnim czasie nasz nauczyciel akademicki przygotowywał się do habilitacji.