W historii pokera można zapisać się na wiele sposobów. Można np. wygrać rekordowe 11 mistrzowskich bransoletek World Series of Poker, jak uczynił to Phil Hellmuth. Można też zdobyć pokerowego Wielkiego Szlema, czyli Triple Crown (wygrana turnieju na WSOP, European Poker Tour i World Poker Tour), jak Bertrand ,,ElkY” Grospellier. Ale przy pokerowym stoliku można też zginąć, czego ,,dokonał” Wild Bill Hickok.
Jednak, żeby poznać jego historię, musimy przenieść się do Południowej Dakoty, do miasta Deadwood. 2. sierpnia 1876 miał wyglądać dla Hickoka podobnie, jak poprzednie dni jego kariery jako szeryfa i zwiadowcy. Trochę strzelania, pościgów, a później poker w saloonie. Ponieważ Wild Bill w przeszłości brał udział w kilku pojedynkach, siadając przy stole przestrzegał zawsze jednej, bardzo ważnej zasady – za jego plecami musiała znaleźć się ściana. Niestety, pech chciał, że 2. sierpnia nasz bohater znalazł tylko miejsce tyłem do baru i drzwi.
Gdy gracze mieli za sobą rozegranych kilka rozdań, wypitych kilka kieliszków whiskey oraz trochę wypalonych cygar, do saloon’u “Nuttall & Mann’s No. 10″ wkroczył Jack ,,Crooked Nose Jack” McCall, typ niezbyt przyjemny, a do tego bez skrupułów. Gdy tylko zauważył stróża prawa, podszedł pewnym krokiem do jego stolika i wypowiadając słowa ,,Take that!” wystrzelił do Billa z ,,czterdziestkipiątki”, gdy ten ciągle był odwrócony do niego tyłem. Bill nie miał czasu nawet zareagować, kula trafiła go prosto w głowę. Szeryf zmarł na miejscu. W chwili śmierci trzymał w ręku pięć kart (grał w odmianę Five Card Draw, czyli popularnego 5-kartowego pokera dobieranego), a mianowicie asa pik, asa trefl, ósemkę pik i ósemkę trefl. Nie ma zgodności, jaka była piąta karta. Według historyka Joseph’a G. Rosy była to najprawdopodobniej dama lub walet karo. I właśnie wspomniany zestaw czterech głównych kart jest nazywany ,,Dead Man’s Hand” czyli ,,Ręką Umarlaka”.
Jako powód zabójstwa, McCall podał zdarzenie sprzed lat, gdy Wild Bill będąc szeryfem Abilene miał rzekomo zabić jego brata. Śledztwo wykazało jednak, że to nieprawda, a McCall został powieszony 1. marca 1887 roku. Warto również dodać, że Wild Bill Hackok został doceniony przez współczesne środowisko pokerowe i w 1979 roku stał się członkiem Poker Hall of Fame. Ale to przede wszystkim zasługa jego wielkich umiejętności pokerowych, a nie tylko tragicznej śmierci.
PS Koniecznie zajrzyjcie na mój blog, będzie małe ogłoszenie parafialne.
www.thepokerlive.blogspot.com
Autor: Jakub Suszka