Zaczęło się od Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Koło SEP UZ uznało, że Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji powinien posiadać radiostację. Dwóch pracowników Instytutu Inżynierii Elektrycznej posiada licencję na nadawanie, dr inż. Jacek Kaniewski – SQ3GTB, dr inż. Sławomir Piontek – SQ3PJR, trzecią osobą został mgr inż. Grzegorz Mielcarek – SP3RNH. Ponieważ Grzegorz to nasz były pracownik a chcieliśmy zacząć od otwartej formuły współpracy każdego krótkofalowca z naszą radiostacją powołano do życia Akademicki Klub Krótkofalowców. Wymienione trzy osoby stanowią podstawową obsadę operatorską radiostacji. Klub tworzą w obecnej chwili oprócz już wymienionych jeszcze dwie osoby zaangażowane w powstanie radiostacji, Krzysztof Florek – SP3DFR i mgr inż. Maciej Cepowski (znak wywoławczy w trakcie odnawiania licencji). Siedzibą klubu jest pok. 411/A2 kampus A. Po ustaleniu adresu Uniwersytet Zielonogórski mógł wystąpić o licencję niezależną od innych organizacji. Wspierając się autorytetem Dziekana WEIiT prof. dr. hab. inż. Andrzeja Pieczyńskiego wystąpiliśmy do JM Rektora prof. dr hab. Czesława Osękowskiego z prośbą o pomoc finansową niezbędną do rozpoczęcia działalności. Spotkaliśmy się z więcej niż przychylną postawą Jego Magnificencji i w ten sposób weszliśmy w posiadanie tranceiver-a YAESU 950, zasilacza oraz miernika SWR. Zostało jeszcze parę groszy, które zamierzamy wydać na anteny. Anteny to najważniejszy sens istnienia klubu. Podstawowy problem krótkofalowca to brak możliwości postawienia anteny na zakresy krótkofalowe. Nie każdy dach i miejsce zamieszkania nadaje się do tego celu. Dalsza nasza działalność skierowana będzie na budowę możliwie największych anten pozwalających na dalekie łączności, zdobywanie doświadczeń operatorskich a w przyszłości uczestnictwo w zawodach.
To jednak nastąpi po remoncie budynku A2. W tej chwili z własnych środków finansowych zbudowaliśmy cztery anteny: dwa dipole krótkofalowe, jeden symetryczny na pasmo 3.5MHz, drugi asymetryczny pokrywa praktycznie całe pasmo krótkofalowe, trzecia antena to long wire przeznaczona do współpracy z SDR. Czwartą anteną jest dipol z pionową polaryzacją na zakres 145MHz do łączności raczej lokalnej z uwagi na ograniczoną widoczność horyzontu. Po uzyskaniu zgody na przydział stałego adresu internetowego nasza antena będzie za pośrednictwem internetu widoczna na całym świecie (websdr).
Pierwsza łączność zarejestrowana w log book-u odbyła się w 28 sierpnia 2011 o godzinie 19:00. O tej porze SP3PGX wysłano w eter. Znak wywoławczy to oddzielna historia. Warto wspomnieć, że jest to znak, który nadano w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku radiostacji pracującej w Wyższej Szkole Inżynierskiej. Dzięki uprzejmości naszego absolwenta obecnie Dyrektora Zielonogórskiej Delegatury UKE inż. Michała Półtoraka udało się zachować znak przed innymi użytkownikami, mimo że jego ważność kończyła się wielokrotnie. Dla nas to ukłon w stronę kolegów, którzy wtedy zaczynali działalność krótkofalarską w środowisku akademickim Zielonej Góry.
Od wiosny studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego mogą zdobywać doświadczenia krótkofalarskie w Kole Naukowym Krótkofalowców UZ. Opiekunem koła jest dr inż. Sławomir Piontek, Przewodniczącym został Krzysztof Uciekałek WEIiT. Najciekawszym wydarzeniem z udziałem studentów niewątpliwie były zawody „Łowy na lisa”. Studenci z grupy 141 EZU (2010/2011), jako pierwsi zorganizowali i wzięli udział w zawodach związanych z umiejętnością prowadzenie radiopelengacji. W ramach promocji zainteresowań technicznych klub i koło naukowe zamierza propagować krótkofalarstwo, a w tym radiopelengację wśród studentów i uczniów szkół ponadpodstawowych.
Członkowie Klubu mają w planie wyjazd Koła Naukowego i Klubu w Sudety w celu osiągnięcia połączeń DX (połączenie z radiostacjami pracującymi na innych kontynentach).
Autor: Źródło: UZ