Nowy Rok pełen nadziei [RECENZJA]

Czym jest nadzieja? To duchowy stan, który dopada nas, kiedy mamy w sobie zgodę na życie, takie jakie jest. Głównym źródłem jej są relacje z innymi, oparcie w sobie, sposób, w jaki myślę czyli dialog wewnętrzny. Można ją także czerpać z wiary. Daje ją także poczucie, że nie jestem sama, zawsze jest ktoś, do kogo mogę zadzwonić, porozmawiać czy spotkać się. W jednym z wywiadów Tadeusz Gadacz wyraża swoje przekonanie, że „jeśli ma być dla nas nadzieja, to musimy powrócić do starego słowa : ASCEZA”. A ocalić ją według Niego możemy tylko w ten sposób, że będziemy się wzajemnie o siebie troszczyć – o rodziców, o dzieci, o obcych, którzy nie mogą sobie poradzić – myśląc dla kogoś, a nie tylko o sobie. Nazywa ten stan dobromyślnością.

Józef Kozielecki – wybitny psycholog, poświęcił jej książkę, nadając tytuł: „Psychologia nadziei”. Porównuje tą teologiczną cnotę do wiatru w żagle, nadającego życiu sens. We wstępie autor wspomina, że jego pragnieniem było napisanie małej epopei, która będzie czytana jednym tchem. Okazało się, że to najtrudniejszy temat. W napisaniu książki wytrwał dzięki silnej woli, którą zawdzięcza Ojcu, policjantowi z Wilna. Oprócz próby zdefiniowania i uporządkowania podstawowych pojęć związanych z nadzieją znajdziemy odwołanie do Ericha Fromma, który uważa, że „Posiadanie nadziei jest podstawowym warunkiem bycia człowiekiem. Jeśli człowiek porzuca całą nadzieję, czy jest tego świadomy czy nie – wkracza w bramy piekieł i pozostawia za sobą własne człowieczeństwo”.

Książkę tę można uznać za swoisty rodzaj narracji, której naczelnym zadaniem jest rozumienie świata i człowieka. Czy to dzieło stanie się dla Ciebie Przylądkiem Dobrej Nadziei? Zajrzyj do niej i sam się przekonaj…

 

Jadwiga Matuszczak