Na pierwszym etapie zaczynasz odczuwać zmęczenie, szczególnie w kontekście pracy. Z czasem, dostrzegasz, że to zmęczenie nie ustępuje, a wręcz pogłębia się. Jesteś rozdrażniony i poirytowany lub wycofany i zamknięty. Doświadczasz zmienności nastrojów. W pracy czujesz się niekompetentny i nieskuteczny. Zaczynasz się bardziej starać, a to powoduje jeszcze większe zmęczenie. W twojej głowie coraz częściej zjawiają się różnorodne negatywne myśli. Pojawiają się problemy z koncentracją, choroby i dolegliwości. Coraz częściej jesteś przeziębiony, odczuwasz bóle głowy, żołądka, bezsenność. Czujesz, że twoja praca straciła sens, masz poczucie marnowania czasu.
W pierwszym okresie negatywne zjawiska związane z wypaleniem zawodowym dotyczą tylko sfery zawodowej. Niestety z czasem zaczynają obejmować również twoje życie prywatne. I tak początkowo zaczynasz odczuwać niechęć do współpracowników, szefa i klientów. Jesteś wobec nich agresywny i drażliwy. Twoją postawę cechuje cynizm. Z czasem zaczynasz nabierać dystansu do ludzi, a twoją postawę zaczyna charakteryzować dehumanizacja współpracowników i klientów.
Wykonując zawody ściśle związane z pomaganiem innym (psycholog, lekarz, nauczyciel, pedagog, policjant) powinniśmy mieć stale przed oczami opisane wyżej symptomy, żeby szybko móc przeciwdziałać wypaleniu.
Autor: Źródło informacji: INTERIA.PL